عموماً درمان سالپنزیت نیازمند بستری شدن در بیمارستان است. در حالی که تحقیقی که اخیراً انجام شده است، نشان می‌دهد که این بیماری عفونی را در خانه هم می‌توان درمان کرد، با همان تأثیرگذاری و بدون تکرار این مشکل در بارداری بعدی.
سالپنژیت عبارت است از التهاب لولۀ رحم. میکروب های باعث این آسیب عفونی، عامل بیماری های مقارتبی محسوب می‌شوند. سالپنژیت شدید، نیازمند درمان فوری است زیرا بدون درمان، ممکن است التهاب به سایر اعضا (واژن، رحم، تخمدان) انتقال پیدا کند و باعث ناباروری شود. درمان با آنتی بیوتیک 10 روز تا سه هفته طول می‌کشد و این بیماری را به اتمام می‌رساند. با این حال، به علت احتمال بازگشت بیماری، مراقبت های بهداشتی از دستگاه تناسلی و رحم ضروری است.
معمولاً، درمان سالپنژیت مستلزم بستری شدن است. تا به حال، درمانی غیر از این مورد بررسی قرار نگرفته بود. گروهی از محققان، 830 بیمار مبتلا سالپنژیت از شدت کم تا متوسط را تحت نظر گرفتند. آنها را به دو گروه تقسیم کردند، یک گروه بستری شدند و تحت درمان داخل وریدی قرار گرفتند، گروه دیگر که بستری نشده بودند، بر رویشان درمان داخل عضله ای انجام شد. تمام بیماران داروی یکسانی (ستوکسیتین و دوکسی سیلین) دریافت می‌کردند، تنها تفاوت شان، شیوۀ ورود دار و البته بستری بودن یا نبودن، بود.
حدود 35 ماه بعد، تعداد بارداری ها، بازگشت عفونت و دردهای لگنی تجزیه و تحلیل شدند. پژوهشگران هیچ تفاوتی در عملکرد گروه ها مشاهده نکردند. بنابراین حدس زده می‌شود که هیچ تفاوتی در درمان سالپنژیت، با شدت کم تا متوسط، چه در خانه و چه در بیمارستان وجود ندارد. این نتیجه قابل توجه است زیرا درمان در خانه از نقطه نظر اقتصادی شرایط مطلوب تری را برای بیمار رقم می‌زند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
